Pyreneese Herdershond

Geschiedenis:

De Pyrenese herdershond was tot het begin van de twintigste eeuw zo goed als onbekend. Zijn type varieerde van dal tot dal nogal, maar zijn gedragingen en karakter zijn overal gelijk. Hij was de hoeder van de kudde en/of beschermer van het land. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de Pyrenese herder gebruikt als wachthond en boodschapper, en om gewonden op te sporen. Een eerste rasstandaard werd in de jaren 1921 tot 1925 opgesteld en is sindsdien weinig veranderd. Vroeger werden deze honden zowel aan oren als staart gecoupeerd. Dit werd echter de afgelopen jaren in steeds meer landen verboden.

Karakter:

De Pyrenese herdershond is een wat kleiner herdertje. Vaak is deze herder een persoonsgerichte hond, aan deze persoon is hij dan ook volledig toegewijd. Deze honden zijn wantrouwig naar vreemden/vreemde situaties. Een goede socialisatie is dus zeer belangrijk in onze dichtbevolkte samenleving. Zijn energie lijkt soms onuitputtelijk en als eigenaar moet u dan ook van begin af aan bedenken dat deze hond zal en wil werken. Indien hij zijn bijna hyperactiviteit niet kwijt kan zou dat wel eens ten koste kunnen gaan van uw interieur en zelfs van uw band met uw hond. Ondanks het feit dat deze hond sterk gericht is naar zijn baas mag men zijn zelfstandigheid niet verwaarlozen. Deze hond heeft in de Pyreneeën heel vaak zelf moeten beslissen op kritieke momenten en dat zit er nog steeds in, dit herdertje wil het nut inzien van wat u van hem verlangt. Dit gaan eigenaars vaak als eigenzinnigheid zien terwijl het zijn karakter bewijst. De Pyrenese herder is namelijk zeer intelligent en als eigenaar sta je dan ook vaak verbaasd van zijn kunnen. Het zijn pittige honden met een flink gevoel voor humor.

Uiterlijk:

De Pyrenese herdershond heeft kleine, driehoekige oren, die aan de punten afhangen. Zijn vacht is halflang tot lang, glad of licht gekruld. De kortharige variant heeft aan de kop kort haar. Hij komt in veel verschillende kleuren voor, maar de eenkleurige variant wordt het meest gewaardeerd. Reuen kunnen een schofthoogte van 40 - 48 centimeter bereiken en teven van 36 - 46 centimeter.