Alaska Malamute

De Alaskan Malamute wordt vaak verward met een Husky, maar ze zijn groter dan de meeste andere "Spitz" type honden en dit geldt ook voor de Husky. Malamutes zijn zware, goed gebouwde honden die oorspronkelijk gefokt werden door de Mahlemuts, een Inuit stam, om zware sledes door de sneeuw te trekken in enkele van de meest barre omstandigheden van de Arctische regio van westelijk Alaska.

Vandaag de dag zijn Malamutes een populaire keuze bij mensen zowel in het Verenigd Koninkrijk als elders in de wereld dankzij hun unieke wilde uitstraling en vriendelijke persoonlijkheden. Ze zijn van nature dominante karakters en moeten van jongs af aan worden behandeld en getraind door ervaren hondeneigenaren die bekend zijn met hun specifieke behoeften. Kortom, een Malamute is niet de beste keuze voor beginnende eigenaren. Deze honden moeten weten wat hun plaats is in de roedel en wie de Alpha Hond is. Ze zijn intelligent, maar over het algemeen niet erg snel in het reageren op commando's, wat iets is om rekening mee te houden tijdens hun training.

De Alaskan Malamute heeft een fascinerende afkomst en er wordt gedacht dat ze oude honden in hun stamboom hebben die verband houden met prehistorische mensen die tijdens hun reis naar Groenland over de Arctische gebieden migreerden, wat duizenden jaren duurde. Het resultaat was dat honden natuurlijk evolueerden, waarbij sommige lange vachten hadden en anderen kortere vachten, afhankelijk van de regio's waar ze werden gevonden. Sommigen evolueerden tot honden met langere poten die vandaag de dag te vinden zijn in de meren en bossen van Canada.

Malamutes zijn inheems in Alaska, zoals hun naam al aangeeft. Ze werden gefokt door een Inuit-stam genaamd Mahlemuts om sledes te trekken en omdat ze zeer bekwame jagers waren, hielpen ze hun meesters bij het opsporen van voedsel, waardoor er een wederzijdse afhankelijkheid tussen hond en mens ontstond. Deze honden werden gefokt om veerkrachtig en sterk genoeg te zijn om om te gaan met het meest barre Arctische klimaat en ze delen dezelfde afkomst als andere honden uit Arctische regio's van de wereld, namelijk de Eskimohonden van Groenland, de Labrador, de Siberische Husky en de Russische Samojeed. Deze honden waren echter vriendelijker van aard dan veel andere honden die in verschillende regio's werden gevonden, een eigenschap die werd opgemerkt door ontdekkingsreizigers van die tijd.

Tijdens de Klondike Gold Rush in de jaren 1890 werden de Malamute en andere sledehonden uiterst waardevol voor recent gelande goudzoekers en kolonisten die ze vaak kruisten met geïmporteerde rassen met als einddoel het verbeteren van het ras en het aanvullen van het aantal beschikbare honden, omdat echte Alaskan Malamutes destijds schaars waren. Deze kruising leidde bijna tot het bijna volledig verdwijnen van het ware ras, maar de Inuit-stammen bleven zuivere Malamutes fokken en later zorgden Amerikaanse liefhebbers ervoor dat deze trotse, waardige honden niet voorgoed van de aardbodem verdwenen.

De Mahlamutes fokten deze honden om krachtig en sterk te zijn in plaats van voor hun snelheid en ze zagen erop toe dat ze er goed uitzagen en voor hen zorgden, waardoor zowel de mensen als hun honden gedijden en voorspoedig waren. Het ras werd ontdekt door kolonisten in het midden van de 19e eeuw en er zijn mensen die geloven dat Alaskan Malamutes werden gebruikt tijdens de expeditie naar de Noordpool van Peary Cook en Byrd in 1909.

Het waren Malamutes die werden gefokt in de Chinook Kennels van Arthur T Walden en later door de Seeleys die werden gebruikt door Byrd tijdens zijn expeditie in de jaren dertig en het was door hun inspanningen dat honden werden gereproduceerd die leken op die welke in het Norton Sounds-gebied bestonden en die bekend zouden worden als de Kotzebue-stam.

Paul Voelker Senior en zijn zoon ontwikkelden een stam die iets anders was door honden te gebruiken die ze in de vroege jaren 1900 uit Alaska importeerden en vervolgens opnieuw andere honden die ze in de jaren twintig introduceerden, die bekend stonden als de M'Loot-stam en die de naam kregen naar de Voelker-kennels. Tijdens de twee wereldoorlogen werden sommige van de honden gebruikt in dienst en opnieuw voor een van de expedities van Byrd.

Recente DNA-analyse toont aan dat de Malamute een van de oudste hondenrassen ter wereld is. Pas in 1935 werd het ras officieel erkend door de American Kennel Club en werden ze hier in het Verenigd Koninkrijk iets later door The Kennel Club geaccepteerd. In 2010 werd het ras benoemd tot de officiële staats hond van Alaska. Vandaag de dag blijven de termen Kotzebue en M'Loot gebruikt in de genetische stamboom van een Alaskan Malamute, of ze nu vergelijkbaar zijn met hun voorouders of niet.

Interessante feiten over het ras

• Is de Alaskan Malamute een kwetsbaar ras? Nee, ze zijn een van de meest populaire honden zowel in het Verenigd Koninkrijk als elders in de wereld
• Alaskan Malamutes hebben geen blauwe ogen. Hun ogen variëren van licht tot donkerbruin en amber van kleur, afhankelijk van hun vachtkleur
• Malamutes hebben een extreem hoog prooidrift en zullen achter kleinere dieren en honden aan gaan als ze de kans krijgen, dus ze moeten in openbare ruimtes aan de lijn worden gehouden om aan de veilige kant te zijn
• Alaskan Malamutes kunnen goed overweg met andere teefjes, maar kunnen agressief en dominant zijn tegenover andere reuen
• Malamutes verliezen het hele jaar door grote hoeveelheden vacht en vooral tijdens de lente en dan weer in de herfst

Schouderhoogte: Reuen 64 - 71 cm Teven 58 - 66 cm

Gemiddeld Gewicht: Reuen 38 - 56 kg Teven 38 - 56 kg

De Alaskan Malamute is een grote krachtige en knappe hond. Ze zijn zwaar gebouwd wat bijdraagt aan hun algehele indrukwekkende verschijning. Malamutes hebben grote brede koppen met een grote snuit die zo breed is als hun schedels. Ze hebben amandelvormige bruine middelgrote ogen, hoewel lichter gekleurde honden lichtere ogen hebben, wat acceptabel is volgens de rasstandaard.

Hun oren zijn klein in verhouding tot hun hoofden en hebben een driehoekige vorm met puntjes die licht afgerond zijn. Ze staan wijd uit elkaar op het hoofd van een hond. Malamutes hebben sterke boven- en onderkaken met een perfect schaargebit. Hun nekken zijn uiterst krachtig en honden houden ze licht gebogen.

hun schouders zijn goed gebouwd en stevig met goed gespierde voorpoten en hun lichamen zijn krachtig en zeer gespierd met een diepe borst en rechte rug die afloopt van hun schouder naar hun kruis. De achterhand is uiterst gespierd en krachtig met sterke goed ontwikkelde achterpoten die een goede indicatie zijn van de kracht van een Malamute. Hun voeten zijn groot en goed afgerond met gesloten tenen en goed gewelfde kussentjes.

Malamutes hebben dik behaarde staarten die hoog zijn ingeplant en die lichtjes omhoog krullen. Als ze rusten houden deze honden hun staarten omlaag, maar ze dragen hun staart over hun rug als ze worden getest.

Wat betreft hun vacht heeft de Malamute een extreem dikke en grove buitenste dekvacht die zacht is en nooit te lang. Ze hebben een zeer dichte ondervacht die zowel wollig als vettig is en die varieert van 2,5 tot 5 cm diep en die een geweldige bescherming biedt tegen de elementen. Hun dekvacht en ondervacht kunnen in lengte variëren en dikker zijn rond de schouders en nek van een hond, evenals langs de rug en over het kruis. Het haar vormt ook broekjes op de poten van een hond.

Malamutes hebben een verscheidenheid aan kleuren, maar de geaccepteerde kleuren van de Kennel Club voor registratie zijn als volgt:

• Agouti & Wit
• Zwart & Wit
• Blauw & Wit
• Grijs & Wit
• Rood & Wit
• Sabel & Wit
• Zeehond & Wit
• Zilver & Wit
• Wit
• Wolf Grijs & Wit
• Wolf Sabel & Wit

Welke kleur een Malamute ook heeft, ze hebben altijd wit op hun onderlichamen op verschillende delen van hun poten en op een deel van hun maskers. De markeringen op hun gezichten kunnen maskerachtig of kapachtig zijn, waarbij sommige honden een combinatie van beide hebben, wat acceptabel is volgens de rasstandaard. Honden kunnen ook een witte bles op hun voorhoofd hebben en een witte kraag, evenals een witte vlek op hun nek.

Gang/beweging

Als een Alaskan Malamute beweegt, doen ze dat vrijelijk met een onvermoeibare en gemakkelijke gang die uiterst ritmisch is. Ze hebben een enorme aandrijving vanuit hun achterhand en bestrijken veel grond met elke stap.

Fouten

De Kennel Club keurt elke overdrijving en afwijking van de rasstandaard af en zou eventuele fouten beoordelen op hoeveel ze de algehele gezondheid en het welzijn van een hond beïnvloeden, evenals hun vermogen om te presteren.

Reuen moeten beide testikels volledig ingedaald hebben in hun scrotum en het is de moeite waard op te merken dat de grootte en het gewicht van een Alaskan Malamute kunnen variëren, waarbij honden iets groter of kleiner kunnen zijn en iets zwaarder of lichter dan in hun Kennel Club rasstandaard staat aangegeven, die slechts als richtlijn wordt gegeven.

De Alaskan Malamute is een intelligente hond, hoewel ze traag kunnen zijn bij het reageren op commando's. Hoewel groot en indrukwekkend, zijn deze honden van nature uiterst vriendelijk en daarom staan ze niet bekend als goede waakhonden, vooral omdat ze zelden geluid maken of blaffen, behalve een geluid van henzelf.

Ze moeten goed gesocialiseerd worden en zo vroeg mogelijk in hun leven worden geïntroduceerd aan zoveel mogelijk nieuwe mensen, dieren en situaties om echt goed afgeronde honden te zijn. Ze moeten stevig maar toch zacht worden behandeld door iemand die ervaren is in het bezitten van honden. Daarom zijn ze niet de beste keuze voor beginnende hondeneigenaren, omdat de Malamute moet weten wat hun plaats is in de "roedel" en wie de Alpha-hond is in een huishouden. De ideale eigenaar zou al bekend moeten zijn met dit type hond, omdat het ras bekend staat als een zeer onafhankelijk en zelfstandig karakter van nature.

Ze zijn ook zeer goede ontsnappingskunstenaars, wat betekent dat achtertuinen extreem veilig moeten zijn, rekening houdend met het feit dat Malamutes uitstekende "gravers" zijn en graag hun weg uit een tuin graven als ze dat willen. Daarom vertrouwen veel eigenaren hun Malamutes niet genoeg om ze alleen en onbeheerd buiten in een tuin achter te laten.

Zijn ze een goede keuze voor beginnende eigenaren?

Alaskan Malamutes zijn niet de beste keuze voor beginnende hondeneigenaren en zijn beter geschikt voor mensen die bekend zijn met hun specifieke behoeften en weten hoe ze hen correct moeten trainen en socialiseren, zodat ze beter gedragen honden zijn. Malamutes kunnen koppig zijn en hebben een onafhankelijke streak in zich, ze moeten met een stevige maar toch zachte hand worden behandeld en hun training moet niet alleen consistent zijn, maar ook continu gedurende het leven van een hond, rekening houdend met het feit dat een Malamute altijd klaar zou staan om de grenzen en grenzen die door een eigenaar voor hen zijn gesteld, te testen.

Hoe zit het met de prooidrift?

Malamutes hebben een zeer hoge prooidrift en zouden snel zijn bij het achtervolgen van dieren die in hun zicht komen. Daarom moet altijd grote zorg worden genomen waar en wanneer een Malamute vrij van de lijn kan rennen, waarbij de meeste eigenaren er de voorkeur aan geven om een hond niet los te laten in een openbare ruimte, gewoon voor de zekerheid.

Hoe zit het met speelsheid?

Alaskan Malamutes zijn van nature speels en sommige honden excelleren in veel hondensportactiviteiten, waaronder dingen zoals behendigheid, gewicht trekken, rally, cani-cross en backpacken. Ze blijven hun hele leven erg speels en genieten ervan om vermaakt te worden en hun eigenaren te vermaken met hun uitgaande, speelse en zeer komische persoonlijkheden.

Hoe zit het met aanpassingsvermogen?

Alaskan Malamutes zijn beter geschikt voor mensen die extreem veilige achtertuinen hebben waar honden veilig kunnen rennen zonder het risico te lopen te ontsnappen. Ze zijn niet de beste keuze voor iemand die in een appartement woont, omdat deze honden veel intensieve lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig hebben om gelukkig en bezig te blijven.

Hoe zit het met verlatingsangst?

Alaskan Malamutes zijn vurig loyaal en toegewijd aan hun eigenaars en haten het wanneer ze voor langere tijd alleen worden gelaten. Daarom zijn ze beter geschikt voor huishoudens waar één persoon thuis blijft als iedereen weg is om te voorkomen dat een Malamute lijdt aan verlatingsangst. Dit kan leiden tot een hond die destructief is in huis, wat hun manier is om zichzelf te vermaken en de stress die ze ervaren te verlichten.

Hoe zit het met overmatig blaffen?

Malamutes zijn niet zoals veel andere rassen, ze zijn veel stiller, maar met dit gezegd hebben ze wel een eigen taal en wanneer er twee of meer van hen in een huishouden zijn, nemen ze vaak het gehuil aan waarbij ze allemaal tegelijk beginnen en eindigen.

Houden Alaskan Malamutes van water?

De meeste Malamutes zijn niet dol op water en zullen zelfs hun voeten niet nat maken. Met dit gezegd moet een hond die niet van zwemmen houdt nooit gedwongen worden om het water in te gaan, omdat dit hen alleen maar zou afschrikken. Anderen zullen gaan zwemmen als het weer heet is.

Zijn Malamutes goede waakhonden?

Alaskan Malamutes zijn niet de beste waakhonden omdat ze iedereen die ze ontmoeten begroeten als een vriend. Met dit gezegd zou een Malamute snel een eigenaar laten weten wanneer er vreemden zijn of wanneer er iets gebeurt in hun omgeving dat hen nerveus maakt.

Alaskan Malamutes staan bekend als een dominantere soort en daarom moet hun training en socialisatie zo vroeg mogelijk beginnen om goed afgerichte gehoorzame honden te worden. Ze zijn intelligent en met de juiste soort behandeling, training en begeleiding reageert en leert een Alaskan Malamute goed nieuwe dingen. Ze reageren echter niet zo snel op commando's die ze krijgen, wat in aanmerking moet worden genomen bij hun training.

Ze reageren goed op positieve versterking, maar het kost tijd en geduld, evenals veel begrip van het ras om succesvol een Malamute te trainen, daarom zijn ze beter geschikt voor mensen die bekend zijn met hun behoeften en die de tijd hebben om zich te wijden aan een intelligent, zij het vrij onafhankelijk denkende, honden metgezel.

Het is essentieel voor deze honden om hun plaats in de "roedel" te kennen en wie de alfahond in een huishouden is, anders zullen ze de dominantere kant van hun karakter laten zien en de controle overnemen. Zodra een Malamute begrijpt wat er van hen wordt verwacht, zullen ze goed reageren, maar ze zullen altijd de grenzen testen wanneer ze kunnen. Puppies moeten vanaf het begin de basiscommando's worden geleerd, waaronder de volgende:

• Kom
• Zit
• Blijf
• Stil
• Laat het
• Lig
• Bed

Malamutes hebben een verhoogde prooidrift, dus hoewel Malamutes over het algemeen vriendelijk zijn tegen mensen en kunnen worden geleerd om andere huisdieren te tolereren, moet je voorzichtig zijn met hen wanneer ze in de buurt zijn van kleinere dieren en peuters, gewoon om aan de veilige kant te zijn. Kortom, het is het beste om altijd een oogje in het zeil te houden bij kinderen wanneer ze in de buurt zijn van een Malamute om ervoor te zorgen dat de dingen rustig blijven en dat niemand te opgewonden raakt, wat zou kunnen resulteren in een kind dat omver wordt gelopen, pijn doet of bang wordt.

Daarom adviseert Pets4homes dat Alaskan Malamutes niet de beste keuze zijn voor gezinnen met baby's of zeer jonge kinderen. Iedereen die al een huis deelt met een Malamute en jongere kinderen heeft, moet er altijd voor zorgen dat ze nooit onbeheerd achtergelaten worden. Het is ook cruciaal voor ouders om jonge kinderen te leren hoe ze zich rond honden moeten gedragen en wanneer ze uit de buurt moeten blijven, vooral wanneer er eten is of tijdens het spelen.

Als een Malamute op jonge leeftijd wordt geïntroduceerd bij andere dieren en huisdieren, zullen ze deze over het algemeen accepteren, hoewel er altijd voorzichtigheid moet worden betracht omdat ze een zeer sterke jachtinstinct hebben behouden. Een Malamute zou kleinere dieren en huisdieren zien als "eerlijk spel", wat zou kunnen eindigen in een ramp.

De gemiddelde levensverwachting van een Alaskan Malamute is tussen de 10 en 12 jaar wanneer ze goed worden verzorgd en een geschikt kwalitatief goed dieet krijgen dat past bij hun leeftijd.

Net als veel andere zuivere rassen staat de Malamute bekend om bepaalde erfelijke en verworven gezondheidsproblemen die het waard zijn om te weten als je hoopt je huis te delen met een van deze indrukwekkend uitziende honden. De meest voorkomende gezondheidsproblemen in het ras zijn als volgt:

• Heupdysplasie (HD) - test beschikbaar via BVA/KC
• Oogaandoeningen inclusief erfelijke staar - test beschikbaar via BVA/KC
• Cone Degeneratie (CD) - DNA-screening beschikbaar via een bloedmonster of een wangslijmvliesmonster
• Alaskan Malamute Polyneuropathie (AMPN) - DNA-screening beschikbaar
• Epilepsie
• Maagtorsie/bloat
• Chondrodysplasie (dwerggroei) - puppy's tussen de leeftijd van 5 en 12 weken kunnen worden geröntgend om te zien of hun voorpoten misvormd zijn
• Vachtproblemen/alopecia X

Meer over vachtproblemen/alopecia X

Malamutes kunnen lijden aan een aandoening die bekend staat als vachtproblemen of alopecia X, wat wordt gedacht een erfelijke huidaandoening te zijn. Er is meer onderzoek nodig om de wijze van overerving vast te stellen en als zodanig mag een aangetaste hond niet worden gebruikt voor fokdoeleinden. Sommige mensen geloven dat fokkers moeten wachten tot een hond ouder is dan 5 jaar voordat ze worden gebruikt in een fokprogramma, hoewel dit nogal controversieel is.

De aandoening heeft andere namen, waaronder Black Skin Disease of Folliculaire dysplasie om er maar twee te noemen, en de aandoening lijkt van invloed te zijn op rassen met dikke dichte dubbele vachten zoals die van de Alaskan Malamute. Het wordt ook beschouwd als een endocriene aandoening en studies hebben gesuggereerd dat het kan komen doordat honden te veel cortisol produceren, wat een steroïde hormoon is in hun systemen. De symptomen zijn onder andere:

• Abnormaal verharen waardoor de vacht er droog en dof uitziet
• Dekharen worden broos en droog, vooral rond de nek, staart en broek van een hond
• Kale plekken verschijnen rond de staartklier, achterste dijen, lichaam en nek waardoor de huid er zwart uitziet

Alopecia X lijkt meer mannen te treffen dan hun vrouwelijke tegenhangers en vooral voordat ze 5 jaar oud zijn.

Meer over epilepsie

Wanneer een hond een aanval of convulsies heeft en dierenartsen de oorzaken niet kunnen vinden, wordt hun aandoening aangeduid als idiopathische epilepsie of gegeneraliseerde primaire epilepsie en wordt gedacht dat de aandoening erfelijk kan zijn. Onderzoek heeft vastgesteld dat ongeveer 6% van de honden, ongeacht hun ras, aan idiopathische epilepsie kan lijden, hoewel de aandoening vaker voorkomt bij bepaalde rassen dan bij andere. Er zijn echter andere redenen waarom een hond een aanval kan krijgen, waaronder omdat ze lijden of hebben ontwikkeld aan de volgende aandoeningen:

• Hersentumoren - die vaker voorkomen bij honden ouder dan 5 jaar
• Hoofdletsel
• Beroertes
• Lage bloedsuikerspiegel - een aandoening die bekend staat als hypoglykemie
• Lage bloedzuurstof - een aandoening die bekend staat als hypoxemie
• Leverziekte/infectie
• Infectieuze of inflammatoire ziekte van het zenuwstelsel van een hond
• Gifstoffen - wanneer een hond gifstoffen binnenkrijgt, waaronder pesticiden, kunnen ze een aanval krijgen
• Botulisme - bacteriën in voedsel
• Parasieten - een overbelasting van darmparasieten kan de oorzaak zijn van een aanval
• Lage magnesium- of lage serumcalciumspiegels
• Onevenwichtigheden in bloednatrium- of kaliumspiegels
• Nierfalen
• Hyperthermie
• Schildklierhormoontekort - een aandoening die bekend staat als hypothyreoïdie
• Hyperactieve schildklier - een aandoening die bekend staat als hyperthyreoïdie

Meer over het langharige gen

Er is een test beschikbaar om vast te stellen of een Malamute het "langharige" gen heeft en alle verantwoordelijke fokkers zouden hun dekreuen laten testen voordat ze ze in een fokprogramma gebruiken om vast te stellen of ze het gen hebben. De aandoening staat bekend om een autosomaal recessieve overervingswijze en de test zou alleen vaststellen of een hond is aangetast, drager is of vrij is en zal geen modificatoren in de vacht van een hond vaststellen.

Het is echter vermeldenswaard dat Malamutes die het Langharige gen dragen vaak veel beter "bot" en substantie hebben.

Hoe zit het met vaccinaties?

Malamute-puppy's zouden hun eerste vaccinaties hebben gekregen voordat ze worden verkocht, maar het is aan hun eigenaars om ervoor te zorgen dat ze hun vervolgvaccinaties op tijd krijgen, met het vaccinatieschema als volgt:

• 10-12 weken oud, waarbij een puppy niet meteen volledige bescherming heeft, maar volledig beschermd zal zijn 2 weken nadat ze hun tweede vaccinatie hebben gehad

Er is veel discussie geweest over de noodzaak voor honden om boosters te krijgen. Daarom is het het beste om met een dierenarts te praten voordat een definitieve beslissing wordt genomen over of een hond moet doorgaan met jaarlijkse vaccinaties, die bekend staan als boosters.

Hoe zit het met castratie en sterilisatie?

Veel dierenartsen geven er de voorkeur aan om te wachten tot een Malamute ergens tussen de leeftijd van 6 tot 9 maanden oud is voordat ze worden gecastreerd of gesteriliseerd. De reden hiervoor is dat honden iets meer volwassen zijn voordat ze de procedures moeten ondergaan. Andere dierenartsen raden echter aan om honden te castreren en steriliseren wanneer ze 6 maanden oud zijn, maar nooit jonger, tenzij er medische redenen zijn om dit te doen.

Net als bij elk ander ras hebben Alaskan Malamutes regelmatig verzorging nodig om ervoor te zorgen dat hun vacht en huid in topconditie blijven, rekening houdend met het feit dat het ras bekend staat om een aandoening die bekend staat als Alopecia X. Ze moeten ook regelmatig dagelijkse lichaamsbeweging krijgen zodat ze fit en gezond blijven. Bovendien hebben Malamutes goede kwaliteit voedsel nodig dat voldoet aan al hun voedingsbehoeften gedurende hun hele leven.

Zorgen voor een Malamute-puppy

Het krijgen van een puppy is een spannende ervaring, maar het is ook een grote beslissing omdat het delen van een huis met een hond een levenslange toewijding is. Het moment waarop een puppy wordt geïntroduceerd in hun nieuwe omgevingen vereist ook een zorgvuldige planning en het is het beste om dit te organiseren wanneer er minstens de eerste week iemand in de buurt zal zijn. Ongeacht hoe uitgaand een puppy neigt te zijn, zouden ze zich behoorlijk kwetsbaar voelen nadat ze net hun moeder en hun nestgenoten hebben verlaten. Kortom, ze moeten weten dat ze niet alleen zijn in een vreemde omgeving, wat hen nog meer zou kunnen stressen.

Puppy's staan erom bekend dat ze op dingen kauwen, waarvan sommige aan hen worden gegeven, terwijl andere dingen zijn die ze in huis vinden. Daarom is het essentieel om het huis en de tuin puppy-proof te maken en dit moet ruim van tevoren worden gedaan voordat ze arriveren. Elektrische draden en kabels moeten buiten bereik worden geplaatst en alles breekbaar moet op een veilige plek worden gezet om breuken te voorkomen. Tuingereedschap en -implementen mogen niet buiten worden gelaten omdat een speelse puppy zichzelf erop zou kunnen verwonden.

Investeren in traphekjes om op deuren te passen helpt de hoeveelheid ruimte te beperken waar een puppy in kan rondlopen, wat hen ook veiliger houdt. Een andere optie is om een goed gemaakte speelpen te kopen, die ook jonge puppy's veilig uit de gevarenzone houdt en het risico om over hen te struikelen volledig elimineert. Puppy's moeten ook veel slapen, tot wel 21 uur per dag, dus ze hebben een mooie rustige plek nodig waar ze kunnen terugtrekken wanneer ze willen dutten. De plek mag niet te afgelegen zijn omdat puppy's moeten weten dat er iemand in de buurt is en het is ook belangrijk om een oor te houden voor hen mochten ze zich in de problemen hebben gewerkt.

De documentatie die een fokker voor een puppy verstrekt, moet alle details bevatten van hun ontwormingsdatum en het gebruikte product, evenals de informatie met betrekking tot hun microchip. Het is essentieel dat puppy's opnieuw worden ontwormd volgens een schema dat als volgt is:

• Puppies moeten worden ontwormd op 6 maanden leeftijd
• Ze moeten opnieuw worden ontwormd wanneer ze 8 maanden oud zijn
• Puppies moeten worden ontwormd wanneer ze 10 maanden oud zijn
• Ze moeten worden ontwormd wanneer ze 12 maanden oud zijn

Malamutes hebben zeer dikke vachten en zijn daarom hoog in onderhoud op het gebied van verzorging. Ze hebben dagelijks borstelen nodig om hun vachten er goed uit te laten zien en om losse haren onder controle te houden. Ze verharen veel, wat net als bij andere rassen vaker gebeurt in het voorjaar en dan weer in de herfst wanneer Malamutes nog meer verzorging nodig hebben. Het loont om een Malamute minstens 2 tot 3 keer per jaar professioneel te laten verzorgen, omdat het zo veel gemakkelijker is om hun vachten netjes te houden tussen hun bezoeken aan een verzorgingsparadijs.

Malamutes hoeven niet te vaak gebaad te worden en als dat wel nodig is, is het het beste om dit over te laten aan een professionele trimmer die ervoor kan zorgen dat de vacht van een hond grondig droog is nadat ze gebaad zijn.

Malamutes hebben veel dagelijkse lichaamsbeweging nodig en idealiter moet dit minstens 1 uur per dag tweemaal per dag zijn. Indien mogelijk rennen deze honden graag vrij rond zodat ze echt stoom kunnen afblazen, maar je zou een Malamute alleen van de lijn moeten laten in een veilige omgeving waar er geen risico is dat ze wegrennen en andere dieren en vee lastigvallen.

Tegenwoordig zijn er veel sledehondenclubs verspreid over het land, wat een geweldige plek is om een Malamute mee naartoe te nemen zodat ze kunnen doen waar ze oorspronkelijk voor gefokt waren - namelijk een slee trekken.

Alaskan Malamutes zijn grote honden en daarom is de kosten voor het voeden van een hoger dan kleinere rassen en andere grote honden. Als je besluit om een Malamute puppy te nemen, is het belangrijk dat ze op het dieet blijven dat ze gewend zijn, anders kunnen ze last krijgen van een maagklachten. Fokkers geven normaal gesproken nieuwe eigenaren een voedingsschema voor hun puppy's en het is essentieel dat deze worden nageleefd en om puppy's hetzelfde voedsel te geven. Je kunt hun dieet veranderen, maar dit moet geleidelijk gebeuren wanneer de tijd rijp is.

Hoewel ze niet bekend staan als kieskeurige eters, moet je een Alaskan Malamute geen voedsel van lagere kwaliteit geven omdat het niet de juiste niveaus van voedingsstoffen zou bevatten om te voldoen aan de dagelijkse behoeften van een hond, wat kan resulteren in het ontwikkelen van schadelijke tekorten aan mineralen, vitamines en andere waardevolle voedingsstoffen die honden nodig hebben om gezond te blijven.

Voedingsgids voor een Alaskan Malamute puppy

Puppy's moeten een zeer voedzaam en goede kwaliteit dieet krijgen om zich te ontwikkelen en te groeien zoals het hoort. Als ruwe richtlijn kan een Malamute puppy de volgende hoeveelheden per dag worden gevoerd, ervoor zorgend dat hun maaltijden gelijkmatig over de dag worden verspreid en het is het beste om ze 3 of 4 keer per dag te voeden:

• 2 maanden oud - 298g tot 329g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 3 maanden oud - 386g tot 417g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 4 maanden oud - 425g tot 456g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 5 maanden oud - 495g tot 526g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 6 maanden oud - 557g tot 558g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 7 maanden oud - 559g tot 590g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 8 maanden oud - 524g tot 555g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 9 maanden oud - 491g tot 526g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 10 maanden oud - 458g tot 489g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 11 maanden oud - 429g tot 460g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 12 maanden oud - 402g tot 433g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 13 maanden oud - 399g tot 430g afhankelijk van de bouw van de puppy
• 14 maanden oud - 395g tot 426g afhankelijk van de bouw van de puppy

Zodra een puppy 15 maanden oud is, kunnen ze volwassen hondenvoer krijgen.

Voedingsgids voor een volwassen Alaskan Malamute

Eenmaal volwassen moet een volwassen Malamute een goed kwaliteitsdieet krijgen om hun voortdurende goede gezondheid te waarborgen. Als ruwe richtlijn kan een volwassen Malamute de volgende hoeveelheden per dag worden gevoerd:

• Honden met een gewicht van 38 kg kunnen 366g tot 482g worden gevoerd, afhankelijk van de activiteit
• Honden met een gewicht van 40 kg kunnen 381g tot 501g worden gevoerd, afhankelijk van de activiteit
• Honden met een gewicht van 45 kg kunnen 409g tot 538g worden gevoerd, afhankelijk van de activiteit
• Honden met een gewicht van 50 kg kunnen 437g tot 575g worden gevoerd, afhankelijk van de activiteit
• Honden met een gewicht van 56 kg kunnen 465g tot 612g worden gevoerd, afhankelijk van de activiteit

Als u op zoek bent om een Alaskan Malamute te kopen, zou u bereid moeten zijn om ergens tussen de €250 en ruim over de €800 te betalen voor een goed gefokte stamboom puppy. De kosten voor het verzekeren van een mannelijke 3-jarige Alaskan Malamute in noordelijk Engeland zouden £20.04 per maand bedragen voor basisdekking, maar voor een levenslange polis zou dit u £47.19 per maand kosten (offerte vanaf september 2107). Wanneer verzekeringsmaatschappijen huisdierverzekering berekenen, houden ze rekening met een paar dingen, waaronder waar u woont in het VK en de leeftijd en het ras van een hond, evenals of een hond gesteriliseerd of gecastreerd is.

Wat betreft voedingskosten moet u het beste kwaliteitsvoer kopen, zowel nat als droog, om uw hond gedurende hun leven te voeden en ervoor te zorgen dat het geschikt is voor de verschillende levensfasen. Dit zou u tussen de £40 en £60 per maand kosten. Daarbovenop moet u rekening houden met dierenartskosten als u uw huis wilt delen met een Malamute, wat hun initiële vaccinaties, hun boosters, de kosten van het steriliseren of castreren van uw hond wanneer de tijd rijp is, en vervolgens hun jaarlijkse gezondheidscontrolebezoeken omvat, die allemaal snel kunnen oplopen tot ruim over de £800 per jaar.

Als ruwe richtlijn zou de gemiddelde kosten om voor een Malamute te zorgen en te zorgen tussen de £80 en £120 per maand liggen, afhankelijk van het niveau van verzekeringsdekking dat u kiest voor uw hond, maar dit omvat niet de initiële kosten van het kopen van een goed gefokte stamboom Kennel Club geregistreerde Alaskan Malamute puppy.

Wanneer u een puppy of hond bezoekt en koopt, zijn er veel belangrijke dingen om te overwegen en vragen te stellen aan de fokker/verkoper. U kunt hier onze algemene adviezen voor puppy's/honden lezen, waarbij u ervoor moet zorgen dat u de puppy met zijn moeder ziet en controleert of de hond ontwormd en gechipt is.

Malamutes zijn een uiterst populair ras, zowel in het Verenigd Koninkrijk als elders in de wereld, wat betekent dat goed gefokte puppy's veel geld kosten. Daarom zijn er specifieke adviezen, vragen en protocollen om te volgen bij het kopen van een puppy, die als volgt zijn:

• Pas op voor online oplichting en hoe deze te vermijden. U kunt online en andere advertenties zien van oplichters die afbeeldingen tonen van prachtige Alaskan Malamute-puppy's te koop tegen zeer lage prijzen. De verkopers vragen echter om geld vooraf van kopers voordat ze akkoord gaan om een puppy naar een nieuw huis te brengen. Potentiële kopers moeten nooit een puppy ongezien kopen en mogen nooit een aanbetaling of ander geld online aan een verkoper betalen. U moet altijd het huisdier bij de verkoper thuis bezoeken om te bevestigen dat ze echt zijn en hun adres noteren.
• Zoals eerder vermeld, behoren Malamutes tot de meest populaire rassen in het Verenigd Koninkrijk. Daarom zijn er veel amateurfokkers/mensen die te vaak fokken met Malamutes om snel winst te maken zonder te zorgen voor het welzijn van de puppy's, hun moeder of het ras in het algemeen. Volgens de regels van de Kennel Club kan een moeder slechts 4 nesten krijgen en moet ze een bepaalde leeftijd hebben om dit te doen. Iedereen die een Malamute-puppy wil kopen, moet zeer goed nadenken over van wie ze hun puppy kopen en moet altijd vragen om de relevante papieren met betrekking tot de afstamming van een puppy, hun vaccinaties en hun chipregistratie te zien.
• Toekomstige eigenaren van Alaskan Malamutes moeten zich ervan bewust zijn dat het ras nooit blauwe ogen heeft en als dat wel het geval is, komt dat hoogstwaarschijnlijk doordat ze zijn gekruist met een Siberische Husky of Siberische Husky in hun afstamming hebben