Reu of teef?

De keuze tussen een reu en een teef is erg persoonlijk. Er zijn vele verschillen tussen een reu en een teef, waardoor een keuze soms lastig kan zijn. Er wordt vaak beweerd dat er duidelijke verschillen zijn in dominantie, aanhankelijkheid en trouw, maar lang niet al deze beweringen zijn waar. Daarnaast moet er ook altijd rekening worden gehouden met de verschillen in het karakter en eigenschappen tussen de verschillende rassen. Het karakter van sommige hondenrassen is van nature wat dominanter en assertief, terwijl andere rassen juist veel zachter en meegaander zijn. Het karakter kan zelfs per individuele hond verschillen. Daarnaast spelen ook de opvoeding en de socialisatie een cruciale rol in de vorming van het karakter.

Lichamelijke verschillen

Het eerste verschil tussen reuen en teven zit in het uiterlijk. Een reu is vaak iets groter dan een teef van hetzelfde ras. Een reu is hoger, heeft een bredere kop en een massievere lichaamsbouw. Hij heeft vaak meer spieren en is daardoor sterker. Een teef is vaak wat slanker en fijner gebouwd. Hoewel dit kenmerkende verschillen zijn, zijn ze bij sommige rassen beter zichtbaar, dan bij andere rassen. Vooral bij kleinere hondenrassen is het verschil soms lastig te zien.

Een ander groot verschil is dat een teef gemiddeld 2 keer per jaar loops wordt, en een reu niet. In deze periode is een teef vruchtbaar en als zij dan door een reu gedekt wordt, dan kan zij zwanger raken. Voor mensen die graag een nestje kleine pups willen, is dit natuurlijk de belangrijkste reden om voor een teef te kiezen.

Verschillen in karakter

Ook zijn er verschillen in het karakter tussen een reu en een teef. Een reu gedraagt zich vaak wat dominanter dan een teef van hetzelfde ras. Maar in welke mate, dat hangt van het ras af. Erg dominante reuen kunnen nog wel eens in conflict raken met andere reuen en ze hebben soms de neiging het gezag van de baas in twijfel te trekken. Maar toch kunnen ook teven soms erg fel reageren. En zelfs de meest dominante reuen zullen veel accepteren van een felle teef.

Over het algemeen zijn teven wat rustiger van aard dan reuen. Teven hebben vaak een iets zachter karakter en gedragen zich meestal wat aanhankelijker binnen het gezin. Teven zijn wat zorgzamer en zijn in sommige situaties wat socialer. Ook zijn ze minder snel afgeleid en kunnen zich over het algemeen wat beter concentreren, waardoor ze bij trainingen vaak wat beter presteren dan reuen.

Reuen zijn vaak wat territorialer ingesteld dan teven. Een reu zet bij bijna elke boom een geurvlag uit om zijn territorium te markeren, een teef markeert aanzienlijk minder. Ook zal een reu minder bereidt zijn om vreemdelingen in zijn territorium te accepteren. Een reu zal zijn territorium met meer vastberadenheid beschermen en verdedigen. Men beweerd wel eens dat reuen betere waak- en beveiligingshonden zijn.

Reuen hebben soms de neiging om op avontuur te gaan, vooral als een loopse teef in de buurt is. Zodra een reu een loopse teef opmerkt, dan is de kans groot dat hij er in zijn eentje op uit trekt. In dat geval laat hij zich meestal niet, of zeer moeilijk, terugroepen.

De keuze voor een reu of een teef

Bij de keuze tussen een reu en een teef moet er vooral gekeken worden naar welke het beste past in de leefsituatie waarin deze terecht komt. De keuze voor een reu of een teef baseren op het uiterlijk of het imago is niet verstandig. Belangrijk is dat het karakter van de hond aansluit op het karakter van het baasje. Als dit niet het geval is, dan kan een hond zich erg ongelukkig gaan voelen. En dit ongelukkige gevoel kan in sommige situaties tot grote gedragsproblemen leiden.