Addisonziekte bij honden: symptomen, diagnose en behandeling

Wanneer Addisonziekte correct wordt vastgesteld en behandeld, kan je viervoeter een actief en normaal leven leiden, net als iedere andere hond, ondanks deze aandoening. Maar wat is deze ziekte precies? Ook bekend als bijnierinsufficiëntie of hypoadrenocorticisme, vertoont Addisonziekte symptomen die vaak voorkomen bij andere aandoeningen, waardoor het voor de dierenarts lastig kan zijn deze te diagnosticeren.

Dierenartsen maken vaak gebruik van een eliminatieproces om Addisonziekte vast te stellen. Zodra je hond de juiste medicatie krijgt, kan hij een volwaardig, normaal leven leiden, maar levenslange medicatie is wel noodzakelijk.

Wat veroorzaakt Addisonziekte?

Je hond heeft een bijnier boven elke nier, bestaande uit twee delen: de schors (buitenlaag) en het merg (binnenlaag). De schors produceert normaal gesproken corticosteroïde hormonen, vooral cortisol en aldosteron, die van vitaal belang zijn voor veel lichaamsfuncties. Addisonziekte treft de schors, waardoor de hormoonproductie afneemt, terwijl het merg meestal ongemoeid blijft.

Soorten Addisonziekte

Er zijn drie vormen: primaire, secundaire en atypische Addisonziekte:

• Primaire en atypische Addisonziekte: Meestal veroorzaakt door schade aan de bijnieren door een auto-immuunreactie waarbij het immuunsysteem de eigen bijnieren aanvalt.
• Secundaire Addisonziekte: Veroorzaakt door een falen van de hypofyse om de bijnieren te stimuleren met ACTH (adrenocorticotroop hormoon).

Het is belangrijk om te weten welke vorm je hond heeft, omdat de behandeling kan variëren.

Waarom is Addisonziekte moeilijk te diagnosticeren?

De symptomen zijn vaak vaag en overlappen met veel andere gezondheidsproblemen. Vroege tekenen zijn lusteloosheid, een neerslachtige indruk of een ziek gevoel. Verlies van eetlust bij een normaal gezonde eter is een alarmsignaal waarvoor snel veterinaire controle nodig is.

Herkennen van symptomen van Addisonziekte

Naast gedragsveranderingen zijn veel voorkomende lichamelijke symptomen braken, diarree, spierzwakte, pijn in de achterhand, rillingen en trillingen. Symptomen kunnen komen en gaan, wat de diagnose bemoeilijkt. Over maanden of jaren verslechtert de bijnierfunctie, wat kan leiden tot een Addisoncrisis.

Wat gebeurt er bij een Addisoncrisis?

Een Addisoncrisis is een medische noodsituatie waarbij het kaliumgehalte stijgt, wat hartritmestoornissen veroorzaakt en leidt tot gevaarlijk lage bloeddruk. De nierfunctie verslechtert, wat nierfalen kan veroorzaken. Snelle infuusbehandeling is cruciaal en leidt vaak tot herstel. Tijdens de behandeling van deze crisis wordt de diagnose meestal bevestigd.

Hoe bevestigen dierenartsen Addisonziekte?

Dierenartsen controleren elektrolytniveaus, vooral natrium en kalium, en de verhouding daartussen. Veranderingen hierin wijzen vaak op Addisonziekte, hoewel secundaire en atypische vormen de elektrolyten vaak niet beïnvloeden. De definitieve ACTH-stimulatietest meet het cortisolgehalte vóór en na toediening van ACTH om de bijnierfunctie te beoordelen.

Vermeld eventuele glucocorticoïden die je hond gebruikt (zoals prednison) aan je dierenarts voordat de test plaatsvindt, omdat dit de uitslag kan beïnvloeden. Dexamethason verstoort de test niet.

Behandelingsmogelijkheden bij Addisonziekte

De behandeling bestaat meestal uit het vervangen van mineralocorticoïden (voor elektrolytenbalans), die oraal of via injectie worden toegediend. Glucocorticoïden, zoals hydrocortison, vervangen het tekort aan cortisol. Secundaire of atypische Addisonziekte vereist meestal alleen glucocorticoïden, omdat de elektrolyten normaal blijven.

Kunnen honden met Addisonziekte een normaal leven leiden?

Met de juiste levenslange medicatie en nauwkeurige controle kunnen honden met Addisonziekte een gelukkig, actief leven leiden. Eigenaren leren vaak de vroege signalen van verslechtering herkennen, zodat dierenartsen de behandeling tijdig kunnen aanpassen. Je huisdier kan blijven genieten van alle activiteiten en liefde die jullie delen.

Verantwoord hondenbezit omvat regelmatige controles bij de dierenarts en het consequent toedienen van medicatie om deze aandoening effectief te beheren.

Als je overweegt een hond aan je gezin toe te voegen, zoek dan altijd naar reputable fokkers of overweeg adoptie via lokale dierenasiels en de Dierenbescherming om verantwoord te kiezen.