Pyreneese Berghond

Geschiedenis:

De Pyrenese berghond werd voor het eerst in de 15de eeuw genoemd. Toen diende hij als waakhond voor de kastelen in de Pyreneeën. In het vervolg deed hij ook dienst als kuddehond. De laatste tijd wordt hij als bescherming tegen wolven in de Franse alpen gehouden. Tegenwoordig is hij meestal een familiehond, maar zijn oorspronkelijke beschermingsinstinct is niet verloren.

Uiterlijk:

De Pyrenese berghond heeft een overvloedige, dikke en lange vacht. De onderwol is dicht en fijn waarentegen de bovenvacht dik en ruw is. De haren rond de nek vormen manen. Aan de staart en de poten is het haar iets langer. De kleur van de vacht is altijd wit, met of zonder aftekeningen. De aftekeningen kunnen lichtgrijs, lichtgeel, tankleurig of wolfgrijs van kleur zijn en komen ter hoogte van de kop, de oren en aan de staartbasis voor. Zijn buur aan de Spaanse kant van de Pyreneeën, de mastín del Pirineo, verschilt niet veel van de Franse berghond. Frankrijk en Spanje konden zich niet op een standaard vastleggen.

De Pyrenese berghond is groot en robuust. Hij moet eerder lang dan hoog zijn. Reuen bereiken een schofthoogte van 80 cm. Hij heeft een rechte en gespierde rug. De borst is breed en diep. De kop is groot en v-vormig met kleine, driehoekige en vlak aanliggende hangoren. De ogen zijn donkerbruin en amandelvormig, de neus is altijd zwart. De dichtbehaarde staart staat in een boog over de rug. De (gekleurde) tekeningen van de Pyrenese berghond worden ook wel platen of stempels genoemd. Let wel, in Engeland en Amerika worden andere typen Pyrenese berghond gefokt. Dit heeft te maken met het feit dat er in de Tweede Wereldoorlog een groot aantal honden ter bescherming voor uitsterving naar het buitenland zijn overgebracht.

Karakter:

De Pyrenese berghond is een uitstekende gezinshond, mits goed opgevoed. Het is een echte kindervriend en moet met zachte doch rechtvaardige hand worden grootgebracht. Veel geduld en liefde. Het is geen slaafse hond zoals een herdershond. Deze honden denken, heeft het nut om te komen en wat zit er voor mij in... Over het algemeen zul je ze vaak moeten ophalen. Het zijn honden die gewend zijn om zelfstandig te werken. Ze zijn zowel fysiek als mentaal traag volwassen, tussen 2 en 3 jaar. Ze zijn lief, attent, waaks en zeer intelligent. Ze kunnen behoorlijk eenkennig zijn, veel en zorgvuldig socialiseren is van groot belang. Het gezin zullen ze dan ook met man en macht verdedigen.

Verzorging:

De lange (dubbele) vacht heeft veel verzorging nodig. Men moet hem minsten drie keer per week borstelen, zodat alle losse haren worden verwijderd en geen vilt ontstaat. Het is aan te bevelen, deze hond enkel te wassen als het nodig is. Bij goede verzorging kan dit ras behoorlijk oud worden. De gemiddelde leeftijd ligt op 8 jaar met regelmatige uitschieters op 12 en 13 jaar.