Informatie over de Wetterhoun
De Wetterhoun, spreek uit als wetter'hoen' werd veel gebruikt bij de jacht op waterwild. Hij komt net als de Friese Stabij en de Friese Windhond - die uitgestorven is rond 1940 - uit Friesland. Daar komt hij al eeuwenlang voor. De hond kwam vroeger vooral voor in het Friese merengebied. De Wetterhoun was de hond van boeren en arbeiders, die met hem gingen jagen (otter- en bunzingjacht), maar hem ook gebruikten als waak- en erfhond. De bouw is middelgroot, krachtig en compact.
Eigenschappen:
Met uitzondering van de kop en de benen is het gehele lichaam bedekt met dikke krullen van stevig, dicht haar. Het haar is vrij grof en voelt vettig aan. Het ras kent de kleuren zwart en zwart-wit (zwart-bont), bruin en bruin-bont. De zwarte en bruine honden hebben overigens wel bijna altijd ergens een witte vlek.
Aard:
De Wetterhoun is een rustige hond met een zacht karakter. De hond is enigszins eigenzinnig.Hij is erg geduldig met kinderen en erg betrouwbaar. Hij is een prima waakhond en zeker niet agressief. In vergelijking met de Friese Stabij houdt de Wetterhoun nog meer van het buiten zijn. Echter, als zijn mensen binnen zijn, wil hij ook binnen aanwezig zijn. De belangen van de Wetterhoun worden behartigd door twee rasverenigingen, de Nederlandse Vereniging van Stabij- en Wetterhounen (NVSW) en de Wetterhoun Vereniging Nederland (DWVN).
Naar vorige pagina
