Epilepsie bij honden

Epilepsie uit zich in veel verschillende vormen. Wat alle vormen gemeen hebben is een tijdelijke verandering- of verlies van bewustzijn, met vaak ook het verlies van controle over bepaalde spieren. Soms kan een hond met epilepsie zijn aanval aan voelen komen. Er is dan sprake van een zogenoemd aura, ofwel een prodroom. Het aura dat een hond dan ervaart is heel persoonlijk. Sommigen honden horen, zien of ruiken iets wat een andere hond of mens niet waarneemt.

Diagnose

De diagnose van epilepsie wordt gesteld op grond van de kenmerkende verschijnselen en aan de hand van een elektro-encefalogram (EEG ofwel hersenfilm), dat bij de verschillende soorten aanvallen kenmerkende stoornissen laat zien. Een MRI-Scan kan epilepsie niet aantonen. Wel kan de oorzaak van epilepsie, als er epilepsie is vastgesteld, door een MRI duidelijk worden, indien er sprake is van afwijkingen in het gebied dat de epilepsie veroorzaakt. Soms kan deze oorzakelijk behandeld worden.

Epilepsie ontstaat meestal binnen de eerste vijf jaar van het leven. Bepaalde rassen, met inbegrip van golden retriever, beagle, collie, poedel of Duitse herder, zijn meer vatbaar dan andere rassen. Specialisten vermoeden dat epilepsie kan worden geërfd. De eerste aanval is een zeer beangstigende ervaring voor de eigenaar van de hond. Tussen de aanvallen door lijkt de hond volkomen normaal.

Oorzaak van epilepsie bij honden

De oorzaak van epilepsie is vooralsnog onbekend. Er zijn uit wetenschappelijk onderzoek suggesties dat epileptische aanvallen veroorzaakt worden door een verstoring in de neurotransmitters. Dit zijn stoffen in de hersenen die er (mede) voor zorgen dat een hersencel vuurt (een signaal doorgeeft) of juist niet vuurt (geen signaal doorgeeft). De verstoring zit hem dan in het te veel of te weinig hebben van bepaalde neurotransmitters. Zogenaamde inhiberende neurotransmitters remmen de signaaldoorgave, een voorbeeld hiervan is (GABA). Exciterende neurotransmitters zorgen ervoor dat een neuron juist wel (te veel) vuurt (zoals glutamaat). Als de verhouding van inhibiterende en exciterende neurotransmitters verkeerd is kunnen de hersenen ongecontroleerd signalen gaan doorgeven. Deze verstoring kan ontstaan tijdens de ontwikkeling van de hersenen, voor maar ook na de geboorte. Epilepsie is dus eigenlijk dat de hersenen ongecontroleerde signalen afgeven bij uw hond.

Behandeling van epilepsie

Tijdens de behandeling wordt veel geduld vereist. De eerste successen zijn meestal pas na drie tot vier weken zichtbaar. Het kan een tijdje duren totdat de dierenarts de juiste medicatie voor uw hond heeft gevonden. Het kan maanden duren voordat uw hond helemaal geen last meer heeft van epilepsie. Ook tijdens deze tijd moet de hondeigenaar een gedetailleerd dagboek bij houden waarin aanvallen worden beschreven. Zodra eenmaal de juiste dosering is gevonden, moeten de medicijnen blijvend worden toegedient. Met die medicijnen kan een hond zeer goed leven.

Handelingen tijdens een aanval

Tijdens een aanval is het belangrijkste dat de de hond beschermd wordt tegen verder letsel. Doorgaans probeert men de hond niet te verplaatsen, eventueel kan men de hond verplaatsen zodat hij of zij zich niet aan meubels en dergelijke kan verwonden. Als de hond verslapt kan hij of zij in stabiele zijligging worden gelegd. Als een gegeneraliseerde aanval langere tijd aanhoudt, of als er meerdere aanvallen kort na elkaar plaatsvinden zonder bewustzijnsherstel spreekt men van een status epilepticus. Indien een hond na een aanval niet tot bewustzijn komt is het nodig een dierenart of dierenambulance te laten komen.

Hond kan op tong bijten tijdens een aanval

Sommige honden bijten tijdens een aanval op de tong, wang of lippen. Dit is in het algemeen niet te voorkomen. Pogingen van omstanders iets tussen de tanden te stoppen leveren risico van Gebitsgeschadiging of verstikking op. Verwondingen door beten genezen meestal snel zodat ingrijpen niet noodzakelijk is.

Bijkomen

Na een aanval moet de hond enige tijd rustig aan doen en veel drinken. Dit is van belang om het de hond tot rust te laten komen en een eventuele volgende aanval te voorkomen. Drinken kan pas wanneer de hond weer volledig bij bewustzijn is en het zelfstandig tot zich kan nemen.